Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Οι κανόνες του παιχνιδιού μέρος δεύτερο. Ελλάδα.

Τους λυπάμαι τους Συριζαίους. Όχι γιατί είναι πιο αδύναμοι απο τους ΝΔκράτες αλλά γιατί τρώνε τις επικοινωνιακές σφαλιάρες απανωτά και δεν ξέρουν απο που τους έρχονται. Χώρια οτι δεν ξέρουν τι να κάνουν. Ξέρουν τι πρέπει να κάνουν αλλά, δεν ξέρουν πως να το κάνουν. Επίσης, μέχρι να το κάνουν μπορεί να μην υπάρχουν καν η να επιστρέψουν εκεί που βρίσκονταν. 

Παραδέχομαι τους ΝΔκράτες, μόνο ως προς την πολεμική και την πίστη τους. Μια πίστη που τους κάνει να βαφτίζουν το ψάρι κρέας και το ψέμα αλήθεια. Όταν λέω ΝΔκράτες εννοώ τις επικοινωνιακές ομάδες που "φτιάχνουν" αλήθειες και τις προωθούν σε όλα τα ΜΜΕ. Απο πολιτικό περιεχόμενο οχι μόνο δεν χρίζουν συζήτησης οι προτάσεις τους, γιατί ουσιαστικά εκτελούν συγκεκριμένο σχέδιο, αλλά είναι αξιοζήλευτο το πόσο πιστεύουν σε αυτό που κάνουν στην χώρα. Είναι αξιοζήλευτη η πίστη τους στην καταστροφή της χώρας την οποία βαφτίζουν σωτηρία. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει πέσει ακόμα γιατί γνωρίζει άριστα τους κανόνες του παιχνιδιού,  μάλιστα παίζει και πολύ καλά.

Τι μετράει λοιπόν, για να κερδίζεις το παιχνίδι? Ακλόνητη πίστη στο σκοπό (οποίος και αν είναι αυτός), συμπαγή ομάδα (πολλά η λίγα μέλη), ΜΜΕ για να προβάλλουν τις θέσεις σου (με το αζημίωτο βέβαια) και κάτι τελευταίο, μερικούς αφελείς που να νομίζουν οτι θα τους σώσεις (αυτοί θα υπάρξουν έτσι και αλλιώς, άλλωστε πάντα υπάρχουν), το στρατό που θα δημιουργήσεις από πλούσιες υποσχέσεις για διορισμούς, τσάμπα δάνεια, ουρί του παραδείσου κτλ. και το τελευταίο και καλύτερο, αυτούς που θα σε πιστέψουν και θα ταυτιστούν μαζί σου ακόμα και αν τους πετάξεις στους καρχαρίες, ναι υπάρχουν και αυτοί και είναι αρκετοί. Αν υπάρχει όλο αυτό το πακέτο, θα νικάς τον αντίπαλο μέχρι να σε σταματήσει ο ίδιος ο Θεός η μέχρι ο αντίπαλος να κάνει ακριβώς τα ίδια αλλά καλύτερα από εσένα.

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Εσύ ζεις στο MATRIX?


Ζωγραφιά από παιδάκι στην Ιρλανδία*
Σε προηγούμενη ανάρτηση είπα ότι οι πολιτικοί μας και δη ο πρωθυπουργός μας, αγνοούν παντελώς τους κανόνες του παιχνιδιού. Δεν περίμενα να επιβεβαιωθώ τόσο γρήγορα. Όταν το παίζεις καλό παιδί, το παίζεις γιατί δεν μπορείς να το παίξεις κάπως αλλιώς, δεν γνωρίζεις να το παίξεις αλλιώς. Εκτός και αν η εμπειρία σου στην πιτσαρία που είχες΄ "εγώ είχα και πιτσαρία στα νιάτα μου και πήγαινε σούπερ" sic, σου έδωσε όλα τα εφόδια για να ηγηθείς ενός έθνους. Αλλά αυτά, δεν υπάρχουν ούτε στα παραμύθια. Σκεφτείτε το λίγο, δουλεύεις κάπου, λίγο για το ξεκάρφωμα και μετά έχεις αποκτήσει όλα τα εφόδια για όλη σου τη ζωή. Την τελευταία αφορά που είδα το πως να αποκτάς χωρίς κόπο εφόδια και δεξιότητες ήταν στο MATRIX, όταν χρειάστηκε να οδηγήσει μια μηχανή η ένα ελικόπτερο (δεν θυμάμαι ακριβώς) η τύπισσα, και της έκαναν donwload στον εγκέφαλο επί τόπου, το πως θα το κάνει και μετά αυτή το έκανε. Μπορεί ο Σαμαράς να νομίζει  είναι ζει στο MATRIX ποιος ξέρει. Εμείς οι υπόλοιποι όμως που ζούμε και τι βλέπουμε γύρω μας?

'Όποιος ζει από τον μόχθο του και μόνο, βλέπει την καταστροφή, υπάρχουν και οι άλλοι που βολεύονται η περιμένουν να βολευτούν και βλέπουν ότι είμαστε εντάξει ακόμα, αντέχουμε. Λίγο η μάνα θα βοηθήσει λίγο η γιαγιά και έχει ο Θεός. Προσωπικά δεν νομίζω ότι έχει ο Θεός, διότι πολύ απλά ο Θεός δεν εμπλέκεται σε τέτοιου είδους θέματα. Δεν νομίζω οτι τον ενδιαφέρουν οι καφρίες που κάνουν οι άνθρωποι, Αυτός σωστά τα έφτιαξε , άλλοι τα καταστρέφουν όλα και σκλαβώνουν τους συνανθρώπους τους για μια χούφτα παραπάνω χρυσό/δολάρια/ευρώ. 

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Οι κανόνες του παιχνιδιού

Το παιχνίδι, πάντα ήταν και είναι το ίδιο, καλό θα είναι να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε και να παίξουμε όσο καλύτερα μπορούμε, δεν σταματάει, δεν τελειώνει, έχει νικητές που τα παίρνουν όλα και χαμένους που τα χάνουν όλα.

Σε όποια γωνιά αυτού του κόσμου και αν βρίσκεται κάποιο έθνος, κάποια στιγμή, θα βρεθεί πρωταγωνιστής, κομπάρσος είναι πάντα έτσι και αλλιώς, δεν υπάρχει ουδέτερη θέση. Κάποια είναι τυχερά, γιατί βρίσκονται σε μια γωνιά της γης που μπορεί ακόμα να μην υπάρχει ενδιαφέρον από τους μεγάλους παίκτες, όχι για αυτά καθ΄αυτά, αλλά για τον όποιο πλούτο τους που μπορεί να έχουν. Κάποια είναι "άτυχα" διότι βρίσκονται διαρκώς σε καταστάσεις που τα εμπλέκουν σε ανταγωνιστικά παιχνίδια των μεγαλύτερων παικτών από αυτά, και αναγκαστικά, πρέπει να επιλέξουν ρόλο και στρατόπεδο μέσα από πιο βίαιες συνθήκες.

Ένα από τα "άτυχα" έθνη είναι και η Ελλάδα. Είναι άτυχη, σε εισαγωγικά, διότι με τους κατάλληλους χειρισμούς θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τον ανταγωνισμό των άλλων προς συμφέρον  της. Αυτό θα γινόταν, αν, οι πολιτικοί της είχαν μια πιο σφιχτή σχέση με τους πολίτες της. Όμως δεν έχουν.  Αν είχαν, θα μπορούσαν να ζητάν την ετυμηγορία του λαού με δημοψηφίσματα για το οποιοδήποτε θέμα. Πλέον η τεχνολογία μπορεί να το κάνει αυτό γρήγορα και με ασφάλεια.

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Η απόφαση που πρέπει να πάρουμε

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαβάσεις κάτι. Αυτό το κάτι μπορεί να έχει πολλές ερμηνείες. Ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να δώσει το δικό του νόημα και τη δική του ερμηνεία σε οτιδήποτε προσλαμβάνει, είτε είναι ανάγνωσμα είτε οποιαδήποτε άλλη αίσθηση η εμπειρία. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι ένα από αυτά που μας κάνουν διαφορετικούς μέσα στην ισότητα μας.

Ο Δίας λοιπόν, αφού σώθηκε από τη μητέρα του Ρέα, που πήρε συμβουλή από την Γαία και τον Ουρανό να το κάνει αυτό,  επειδή θα τον καταβρόχθιζε ο πατέρας του Κρόνος, όπως έκανε μάλιστα με όλα τα προηγούμενα παιδιά που γεννούσε η γυναίκα του Ρέα, όταν μεγάλωσε, μαζί με τα αδέρφια του, πολέμησαν τον Κρόνο και τους Τιτάνες για την κυριαρχία πάνω στη Γη. Η μάχη αυτή είναι γνωστή σαν Τιτανομαχία. Ο Δίας και τα αδέρφια του νίκησαν τον Κρόνο και τους Τιτάνες και έπειτα τους φυλάκισαν στα Τάρταρα.

Αίσθηση μου είναι πως ένας από τους λόγους που οι αρχαίοι Έλληνες έγιναν τόσο αγαπητοί σε πολλούς και τόσο μισητοί σε κάποιους άλλους έχει να κάνει με το πόσο κοντά ήταν στην πραγματική αντίληψη, περί του πως πρέπει να σκεπτόμαστε γύρω από τη ζωή γενικότερα, τι πρέπει να προσπαθούμε να αλλάξουμε και με ποια μέσα. Και το σημαντικότερο, σε σχέση με τους πολίτες και την πολιτική ζωή, έδωσαν μελέτες για το κάθε πολίτευμα, για τα θετικά και τα αρνητικά του στοιχεία. Η Ελληνική αντίληψη έχει να κάνει με το πως αντιλαμβανόμαστε σαν άνθρωποι την ροή των πραγμάτων γύρω μας, πως αυτά λειτουργούν και πως εμείς συμπεριφερόμαστε έναντι τους. Όλα αυτά μαζί, την έκαναν να είναι  δεσπόζουσα παγκοσμίως, είναι σημείο αναφοράς του δυτικού πολιτισμού  Έχει μέσα της την φυσική και την λογική των πραγμάτων. Αυτή η αντίληψη διαποτίζει όλες τις εκφράσεις του Ελληνικού πνεύματος, από την μυθολογία μέχρι την πολιτική, και βεβαίως, αυτή η πλευρά που αναφέρω εδώ, είναι η μια πλευράς της, η θετική. Υπάρχει και η αρνητική, αλλά αυτό θα το δούμε μια άλλη φορά.