Μετασχηματισμοί

μετά απο το γκρέμισμα η την απώλεια ισορροπίας του συστήματος ακολουθούν καινούργιες δομές η απλά άλλαζει ο Μανωλιός και βαζει τα ρούχα του αλλιώς?

Το σύστημα

Κάθε σύστημα που απαρτίζεται απο επι μέρους κομμάτια και αποτελεί μια σύνθεση έχει ένα ορισμένο χρόνο ζωης. Μετά και αυτόν φθείρεται όπως όλα τα πράγματα. Η φθορά είναι μέρος της ζωής με τον ίδιο τρόπο που είναι και η δημιουργία κάτι νέου. Ο μετασχηματισμός είναι εκείνη η στιγμή που το σύστημα υφίσταται μια αλλαγή είτε φθοράς είτε προσθήκης. Με τέτοια συστηματα είναι γεμάτη η ζωη γύρω μας. Ένα απο αυτά είναι η "δημοκρατία"* μας.

Οι καινούργιοι θίασοι

Βενιζέλος, Σαμαράς, Παπανδρέου, ο Ποτάμης, η Ελιά, οι 58, ΣΥΡΙΖΑ κ.α. Είναι τα προιόντα του μετασχημασμού της "δημοκρατιας" μας. Ενός συστήματος που αλλάζει και προσπαθεί να διασώσει τους προσανατολισμούς του με άλλα ονόματα. Όμως ο προσανατολισμός είναι ένας. Βλέποντας αφαιρετικά σε αυτούς, απομένει μόνο η πορεία προς την γερμανική ευρώπη, το είπε άλλωστε ξεκάθαρα ο Σοιμπλε "όλες οι εξουσίες θα ασκούνται κεντρικά με τους πρωθυπουργούς να παίζουν το ρόλο του περιφερειάρχη στην χώρα τους". Όσοι λοιπόν μιλούν υπέρ της ευρωπιακής ένωσης είναι αδύνατο να μην γνωρίζουν κατά που αυτή βαδίζει, όσοι δεν γνωρίζουν (βλεπε πολιτικούς του στυλ Χρυσοχοιδη, είτε είναι χρήσιμοι ηλίθιοι, είτε εξυπηρετούν εκ του πονηρού άλλα συμφέροντα εκτός των ελληνικών). Και η ερώτηση που έρχεται στο νου είναι η εξής: σε αυτό το μετασχηματισμό της Ευρώπης η Ελλάδα με ποιούς πρέπει να ταχθεί?